چراغ خورشید
ظهره. اومدیم توی اتاق تا برای محمد حسین کتاب بخونم و بخوابه. یک دفعه خورشید می ره پشت ابرا. محمد حسین بلند بلند می گه: روشن کن! روشن کن!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی